Sommige projecten ontstaan organisch, vanuit gedeelde fascinaties en vriendschap. De Klap, het aangrijpende boek van Miguel Boutry, vond zijn oorsprong in gesprekken die we voerden over les gueules cassées – de zwaar verminkte soldaten van de Eerste Wereldoorlog.
Miguel wilde oorspronkelijk een lezing over het onderwerp geven in mijn studio, maar die ging niet door. Toch bleef het idee bij hem nazinderen en leidde het uiteindelijk tot zijn boek.

Rond dezelfde tijd had Maxime Foulon een indrukwekkende aquarelreeks over les gueules cassées gemaakt. Ik bracht hem in contact met Miguel en hun werk viel perfect samen.
De schilderijen werden niet alleen de illustraties in het boek, maar ook de cover.

De boekvoorstelling werd een eerbetoon aan dit intense thema.
Miguel gaf een lezing, begeleid door Myrdin De Cauter op gitaar, en Maximes aquarellen werden tentoongesteld in de vleesmolenkamer van het museum—een ruimte bekleed met zo’n 800 vleesmolens.
Een lugubere setting, maar met een diepe betekenis: veel verminkte soldaten konden niet meer kauwen en gebruikten een molen om hun voedsel te vermalen.

Mijn bijdrage aan dit project was een zoetrope, een bewegend beeld gebaseerd op Maximes illustraties.
Tijdens de voorstelling werd deze geprojecteerd, waardoor het boek en de tekeningen letterlijk tot leven kwamen.
Het was een manier om de intensiteit van het thema nog tastbaarder te maken, om een visueel eerbetoon te brengen aan de mannen die door de oorlog onherkenbaar
veranderden.

De Klap is me bijgebleven. Niet alleen door de zwaarte van het onderwerp, maar vooral door de manier waarop kunst, literatuur en geschiedenis hier op een  natuurlijke manier samenvloeiden.